Nakış İşlenmiş Gönlünce Şiiri - Selma At ...

Nakış işlenmiş gönlünce,
nükleer santraller dururken eteğinde,
dökmüş taşlarını ne var na yoksa,
bir antik kent daha boğulmasın sulara.

Ben boğuluyorum yanıbaşında,
acımasız seller katmış önüne,
kabardıkça daralıyor yüreğim,
ışıksız ve soluksuz tekleşiyorum.

Zarif zamanların ipek tadları,
bölük dokunuşlar koklar yarayı,
maskelenmiş fetişler çağrışımı düz yolda,
yüzyılın izleğini katmış nice fenomenler.

Önde koyun sürüsü başı dumanlı,
katmış önüne bir abalı külahlı,
kah o yana savrulur,kah bu yana suları.

bir yükselen değerler, bie yükselen binalar,
yükselen bulutlara salmış serenad;
''ekmek bende kaptırmam,su balina ağzında''
''koç gibi fidanlara yazık ettiler.''

Daha ağıtlar yakılırken el ettiler,
koşumsuz bıraktık deli tayları,
özgür doğasında dal uçlarının,
salınıp dururdu el katılmamış.

Küçüktü elleri,
serin rüzgarlar bakışlarında,
bir göz odacık yüreği vardı,
envai çeşit sevda fuarı.

Kapı aralansa güller taşardı,
insan kadar çeşit duygu pınarı,
içtikçe susardı ki insan insana,
o bir göz oda dolup taşardı.

Türlü çeşit keder ondan uzaktı,
hüzün eylül tadında bir bahardı,
gazelden oturakları,
hazandan aryaları.

O bir göz odada tüm dünya konaklardı,
o bir göz odaya da kilit vuruldu,
daha ağıtlar yakılırken söz ettiler,
tanımsız bıraktık yolculukları...

'' Söz Esrik Yürek Savrulur'' Şiir kitabından