Nakış gibi işlediğim bir sırdın

Nakış gibi işlediğim aklımın almadığı bir sırdın
Kalbimi yarıp geçtin çemberinden çıktım

Neşe mi söndürdün kayıp giden bir yıldız gibi
Al bütün ganimetleri sensin bu savaşın galibi
Görkemli içimde yanan ateş şimdi

Bir gün bir geceden kovuldu
Çürüttün sol yanımı
Bu kalbim tuz buz oldu
Zemheri gibi geldin baharıma
Gözlerinden hayallerim silindi bir yok uğruna
Araladım düşlerimi sensiz olmayan yarınlara
Aşkına susamışken teslim oldum suskunluğa

Günüm aydınlık bulur mu ?
Çökmüşken üstüme zifiri karanlığınla
Adını haykırmak istiyorum kuruyan dilimden süzülerek
Amansız bir kor dudaklarımda . . .