Nakış Şiiri - Yavuzcan Pınar

Elini uzatıp güzelliğe
Bir nakış dokumuş saçlarını
Kalbinin üstünde
Kalbin bir yerinde
Bir oynat butonu
Bir adam ruhsuzluğunu
Geri sar’a boyamış
Geri sarmaya…
Geri duymaya…
Bir adam suskunluğunu
Ölüme suskunluk adı verecek kadar
Bir kelimeyi verecek kadar
Bir gölgeyi…
Suskun suskun
Avaz avaz suya değmiş ayakların
Hakkını vermişsin kadınlığın
Hakkını vermişler, adamların
Bir el sürüp güzelliğe
Bir nakış dokudum beynimde
Kalbimin üstünde
Kalbim yerine
Bir yunus kalbi
Bir adam mutluluğu
İleri sar’a
İleri görme’ye
İleri sevme’ye yoracak kadar
Yaşama huzur adını verecek kadar
Bir kelimeyi verecek kadar
Bir düğümü…
Çözülmeyecek gibi değil
Avaz avaz
Sessiz sessiz suya değiyor ayaklarım.
İnsanoğlu!
El sürme güzelliğe…