Nakış nakış işliyorum seni bu gece
Ama sen yoksun
Radyoda hüzünlü bir şarkı çalıyor
O da yalnızlık anlatıyor
Olsun en azından hasretin var ya
Hasretin bile seni hatırlatıyor ya
O bile yeter bana
Sen yoksun
Resmini çizmek var ya kusursuz
Tel tel kumral saçlarını
Ya kara gözlerine anlam vermek
Sana çok yakışan kara kaşlarını
Yay gibi çizmek
O güzelim dudaklarına
Tebessümü kondurmak
Yazarken sen yoksun diyorum ya
Sen daima içimde varsın
Benimle yaşayansın.
28/10/2010
Mustafa KöfteciKayıt Tarihi : 28.1.2012 00:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Köfteci](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/28/nakis-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!