Gözümün önünden geçmişsin ,
Ben ozamanda tekmişim
Ellerimdeki papatyalar buz tutmuş
Nafile,
Ben ozamanda o bankta tek başına otururken,
Papatyalardan seviyor ,sevmiyor derken
Buzdan heykelimizi
Yaptırmıştım.
Ama nafile,
Otobüsten el sallayan çocuklardan
Ümit etmiştim ,sana yazdığım şiirlerimin
Karşılığında ,bir nakarat.
Ama nafile,
O bankta otururken tek değilmişim meğer
papatyalardaki son kokunmuş bana
Yazdığın nakaratlar.
Ama bir ümit.
YUSUF AHMET BOZ
Yusuf Ahmet Boz
Kayıt Tarihi : 12.1.2022 19:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nakarat
![Yusuf Ahmet Boz](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/12/nakaratlar-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!