uğuldayarak doluyorsun içinden içime rüzgarca
bahçeye dönüyor ağzımda zülkarneynin mührü
doğuya ve batıya esiyorum iki satır imanla
kimi sevsem hoyratça seviyorum
seddin ardına mühürlüyorum ne varsa acıdan yana
ben de ürperiyorum sevgili
haklıymışsın ürperiyor insan Allah’ı anınca...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
