Karanlığın ortasında güneş tutulmalarına maruz kaldığıma göre
yine düşlerimin nakaratına değdin demektir, Ey “gece”!
Birazdan; çıplak “ sus öyküleri” anlatmaya başlar yüreğim
Neyse ki kimsenin duymadığı yerdeyim...
Kayıt Tarihi : 20.4.2009 23:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
..bir nakarat takılır dilimize ya da sussak bile içimizden söyler dururuz...

Ey şair Bu güzel şiire düz yazı mantığı bir cümle ile başlama nedeninizi çözmeye çalışıyorum
....... Kimya deneyinin sonuçlarını açıklayan unutkan bir profun yorgun mırıldanışı sanki.....
oysa yaşlı bir prf gibi değil çakı gibi bir uzman sesiyle konuşumayı seçseydiniz
' Karanlığın ortasında bile güneş tutulmalarına maruzsam/
yine düşlerimin nakaratına değdin demektir, Ey “gece”!
diye bir giriş satırıyla gümbürderdi şiiriniz'
oysa siz şiire mırıldanışla başlamayı seçmişsiniz.....
şiir çok güzel... ama demem o ki;
ilk satır fazla yorgun yaşlı ve tereddütlü.oluşturulmuş .Bilerek mi tesadüfen mi bilmiyorum...... (belki de şair bu ilk satırla ikinci satır arasında uyak derdine düşmüştür acaba hangisi) .......
nakarat kendini sürekli geri çağıran ve yine kendine gebe kalan tekrarlar değil midir?ve gitgide yorar bıktırır....
şair şiire yorgun bir cümleyle başlayarak anlatılmak istenen olgunun ne denli yorucu olduğunu mu anlatmak istedi yoksa bu duygu yüzünden şair mi çok yorgun? kim bilebilir ki?
belki de şiirde verilmek istenen asıl duygu işte bu karmaşadır ne dersiniz?
Bıktıran tekrarların sonucunu akılcı bir bilgelikle kabullenmiş güzel bir şiir....
offf off...şair 5 satırda diyeceğini demiş geçmiş/ ben 20 satırda diyemedim diyeceği mi ?
ve şah mat.....
tebrikler şair /...
saygılarımla
mine özdemirtaş
Yürekten kutluyorum değerli dostum,güzel yüreğinizi ve şiirinizi...
Yüreğinize ve emeğinize sağlık... Tam puanımla listeme alıyorum bu güzel şiirinizi...
Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (6)