Nakarat Şiiri - Yetkin Tekin

Bozuk bir plak gibi dönen
Durağan bir ömürde gidiyoruz
Tarihin tekerrürden ibaret olması ise
Bahanemiz olmuştur çoktan
Halbuki insan soyutlanmalıydı tekdüze bir yaşamdan
Değiştirmeliydi bir şeyleri
Değiştirmeli akan suyun yönünü
Bazen yürümeli örneğin
Şehrin bir ucundan bir ucuna
Bazen bir tren yolculuğu,vapur yolculuğuyla
Süslemeli sıkıcı otobüs seferlerini
Bir kere de çiçekçiden aldığın kırmızı gülü değil de
Ellerinin tuzlu teri bulaşmış bir demet papatyayı
Sunmayı dene karına
Hem de “Sevgililer Günü”nün varlığına inat
Geriye kalan üç yüz altmış dört güne bölerek kalbini
Ve gene de “sevgili” olunabileceğini göstererek
Değiştirmeli gene bir şeyleri
Değişmeli bu notalar
Hayat hep bilindik ezgilerden oluşmamalı
Bu kez de sen yazmalısın yeni bir makam
Sekizinci bir notayla başlayan
Üretmeye devam etmeli beynimiz
Üretmeli, türetmeli ve sevmeli
Nasıl bir yanımız Ferhat misali dağı delerim
Diyorsa sevdiğimize
Yeni “Ferhat”ları yaratmalıyız
Kendi ismimizle başlayan
Biz olmalıyız yani biz
Her dem aynı nakaratı söylemek
“Sen”i yaratmaz be adam
Hep sızlandığın o yorgunluğun
“Yorulmaktan” olsun
Bir kez de sen yıka bulaşıkları
Bir gün yalnız kalabileceğin ihtimalini düşünerek
Sonra da yaşamındaki boşluğu
Dolduracak olan kadın varsın
“O kadar” güzel olmayıversin
Her zaman davul dengi dengine çalacak değil ya
Değiştirmelisin artık bir şeyleri
Alışkanlıkları görerek
Ve değişen dünya gibi
Değişmeli bu “NAKARAT”.

14,03,2006
Aydın