Toprağı sonsuz ağaçlarla bezenen
Yüzü kışa dönük bir sonbaharın ikindisinde
Bakışlarında heyecansız gülümsemeler
Benim elimde duman duman sigaram
Deniz yok bizim kentimizde
İzdüşümü bakılan tarladır sevda
Mantığın kalbine esir gibidir
Hesabı kitabı bilir mi sevda
Kalbin tümdür akıl kesir gibidir
Geceler hiç öyle şarkılardaki kadar acımasız değil.
Ve ellerin uzak değil uzatmadığın kadar
Bilinç yalan, tüm yalanlar yalan değil
Ben seni sevmiyorum beni sevmediğin kadar.
Renkler şeffaf, Yıldız sönük,Duygu sağır
Bir gün sen gittin
Ya biliyordun bıraktığını geride
Yada hiç düşünmemiştin
Geride bir şey kalmadığını
Çareler tükeniyordu birer birer
Bakışlarının izi düştü geceye
Sığmıyor bu yük ne şiire ne heceye
Bir dağın ardındayım
En yakın insan binlerce kilometre uzakta düşün.
Sesim sessizliği kesip bir yankı bırakamıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!