Hayatıma dokunduğundan bu yana
Mecbur ettin yorgun gönlümü aşka.
Yeniden başladım ben hayata
Sana tutundum, kalktım ayağa.
Bana kattıkların asla yadsınamaz
Böyle tek başıma çok mutluyum ben
Çalma kutlu yalnızlığımı ne olur benden
Bıktım artık hep gelenden, gidenden
Aklıma girebilsen, belki beni anlardın…
Birikmiş acılarım vardı omuzumda
Ben seversem imkansızı severim
En zor olanını…
Çaresi olmayanını..
Ulaşılamayanını…
Ben zorları severim
O yüzden hep
Ruhumu öylece bırakıp, yalnız ve çaresiz
Çekip gider misin, benden habersiz
Sonu yoktu bu aşkın biliyorduk ikimiz
Ya gel, ya da git, beni kararsız bırakma.
Gece çökünce güne, korkuyorum yalnız
Neredesin şu an bilmiyorum.
Benim ilk güneşim sendin.
Zifiri karanlıklardayım şimdi,
Yalnızım ve korkuyorum…
ÇAKIR
“Naber Çakır, nasılsın” dedi biri babama
Bir babama baktım, bir de adama
Selamlaştılar karşılıklı, tokalaştılar,
Hatta bilmediğim kelimelerle şakalaştılar…
Dalma aşk deryasına, boğulursun
Çalma her kalbin kapısını, kovulursun
O senden daha az severse, kırılırsın
Sana girme dedim, dinlemedin gönül
Bilmesin kimse diye sakladım gizlice
Yine gittin bıraktın beni yapayalnız
Arada da olsa görüyordum yüzünü
Yoksun diye ruhum boş, gecem ıssız,
Akşamları duyardım huzur veren sesini
Olmadı, gidemedim yine,
Yapamadım…
Halbuki çok hazırlıklıydım.
Ben iyi değilim dedin
Beni bitirdin.
Sona kadar gelmiştim
Sevmek, delicesine sevmek isterdim.
Yorgun ruhumu ayaklarının altına
Sermek isterdim.
Seni her gün, her dakika
Şiirlerimin bir kısmını yükledim ancak 0 görünüyor