Yemyeşil bir ağaca sırtımı yasladım
dere tepe geride kalmış ve üzümler ile ara açık
aklım ezelden beri onu ezen o güzelim ayaklarda
kadınlar tepinip duruyorlar naiflikten kalan zamanlarda
ezip büzüp güzelliğinden arttırıp içine ne katıyorlarsa
tüm bunlar yetmiyormuş gibi saçlarını kulak ardına atıyorlar da
beni alıp gider kakülleri düşünce alnına
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta