İnsan sayılmışta; it donluydu
Sofrasında ağıt yiyorla zalim
Yüzünde beddualar sarf ediyordu.
Kapı kürek, el yürekti
Ağlatılmadan gözlerimiz
Sevinç yaşlarına boğulmuyordu hiç
Maksadı kırmak değildi
Gönül içinde her geçişlerde naif
Ayan beyanla
Sırçanın kaderiydi algılamak
02.11.2012
Bayram KayaKayıt Tarihi : 3.11.2012 14:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!