Nahır Yolu Çocukları Şiiri - İbrahim Cuma

Kamburların bahçesinin alt yanı
Nahır yolu çocukları yurduydu
Kıymetsizdi belki onların canı
Ama hepsi zamanının merdiydi…

Ökkeş abi mahallenin lideri
Murat Can da onun sanki yaveri
Necati, Bünyamin kalmazdı geri
Ama hepsi düzenini kurduydu.

İrfan vardı Erdoğan’ın kardeşi
Ömer, Murat, Kadir, Vedat, Ökkeş’i
Var mı bilmem bu gurubun bir eşi
Ama hepsi mahallede orduydu…

Rıza, Hacı, Yusuf, Mutlu, Dursun’u
Bunlar verdi oyunların kursunu
Zafer, Osman alamazdı hırsını
Ama Dursun hepimizi kırdıydı…

Bizim gurup, güne erken başlardık.
Kamburların portakalın taşlardık.
Koynumuza doldurup da dişlerdik.
Ama zaten bahçe çocuk yurduydu…

Boynumuza kuş lastiği takardık.
Sağa sola öyle lastik sıkardık
Daha saysam biz ne canlar yakardık
Ama kimler kafasını yardıydı…

Nahır yolu karpuzcular geçerdi.
Herkes damper arkasından uçardı
Karpuz çalan yakalanmaz kaçardı
Ama herkes karpuz yedi durduydu…

Güllemizi üçer beşer üterdik.
Ütüldüysek o gün sanki biterdik.
Üç gülleyi on liraya satardık.
Ama bunlar hepimizin derdiydi…

Kiriştekler sonbaharda çıkardı
Herkes onun dönüşüne bakardı.
Sar sar ipi, elimizi yakardı.
Kirişteğe herkes ipi sardıydı.

İlkbaharda uçurtmalar uçardı.
Bizim Sülo atla yoldan geçerdi.
Dirgen Ali Maltepe'yi içerdi.
Gökyüzünde her taraf kasnaklıydı.

Cici Musti inat ama şekerdi.
Suat her oyunda zıllık çekerdi
Hüseyin’den herkes çabuk bıkardı.
Gürkan da hep, güvercin uçurduydu…

Mıccik kelle derdik taşlardı bizi,
Küfür eder anlaşılmazdı sözü.
Deli Bülent mahallenin yıldızı
Attığı taş ne canları yaktıydı.

Karaçarlı Sarı Mehmet nederdi
Her gün üç beş tane keçi güderdi.
Çok güldürür çabucak da giderdi.
Yılmaz ile mahalleye çıktıydı

Üç kardeştik üçümüz de bir boyda.
Hasan farklı Fatih ben ayrı huyda
Fatih güçte katlıyordu ne fayda...
İkimizi bir edip de yıktıydı

Ali gilde erkenden buluşurduk,
Tüm mahalle, o eve doluşurduk
Sessizce de kaçmaya çalışırdık.
Rabiy'abla hepimizden bıktıydı.

Adem, Musti Ali gilde hep toplan,
Hacı Kopan, Fevzi, İbo, Alpaslan
Hilmi, Hasan, Fatih, Gürkan Fati Can
Yusuf, Bekir, İsmail ve Mutluydu…

Aydınlı hacıyla keçi güderdik.
Çimmek için kepik dama giderdik.
Bundan başka neler neler ederdik…
Hepimize o günler çok tatlıydı…

Ali Paşa lambaya lastik sıktı
Ali Kaçmaz emmi bu işten bıktı.
Bir daha yapınca sopayı çekti!
Tuttuğunu sağa sola yıktıydı...

Gürkan ile Zafer genç yaşta öldü.
Ökkeş'e askerde bilmem ne oldu
Rabiy'abla ardından hakkı buldu…
Başka bilmem daha kim rahmetliydi…

Fakirdik hiç, harçlığımız olmazdı.
Duruma baksak yüzümüz gülmezdi.
Yaşam sevincimiz hiç eksilmezdi…
Bayramlarda mutluluk kat katlıydı.

Hepimiz o günleri arıyoruz..
Günler böyle geçiyor görüyoruz.
Çabuk geçen zamanı yeriyoruz
Zaman sanki uçup giden atlıydı.