Nah Şiiri - Feyzi Kanra

Benim adım kanaat öğretirim zenaat
Okurda anlar isen batmaz asla bir diken
İster oku dinleme dinlemezsen terlersin
İster isen dinlersin sıcakta serinlersin

Dinlemeyen uçuyor işte bak yükseliyor
Yükseldikçe yükseldi gözden kayboluyorlar
Sen bilmezsin onları sonunda patlıyorlar
Fazla yükselmeyenler bak hala yaşıyorlar

Paraşüt gibi olsan fazla yükü atarsın
Korkmana gerek yok yükselmeye başlarsın
Ne kadar çok atarsan o kadar yükselirsin
Gazı biraz kestin mi emniyetle inersin

Doldur sen sepetini hiç korkmana gerek yok
Ne zaman ister isen fazlasını atarsın
Gönlünce havalarda kuşlar gibi uçarsın
Atmıyorum dersen na çarsın nah uçarsın

Benim adım kanaat ben arıya benzerim
Kazandığımı yer de kalanı yediririm
Uçarım çiçek çiçek ben karınca değilim
Bin daneyi toplayıp bir daneyi yiyeyim
Gerisini saklayıp yerlerde sürüneyim