Nağmenin güzelliğinde sessizce!

Yoksun
Ne yapsam ne yazsam
Mısraların diliyle anlatsam da yoksun

Haşyetin
Ürpertisiyle güne başlarken
Sen yine yoksun, güneş nazar etse de

Güller
Tebessümle gözümü öpseler de
Bülbül şakıyarak beni davet etseler de

Sensizliğin
Her katresinde ki derinlikte
Hazzın kıraçlığında, hasretin esaretinde

Nağmelerin
Dilinde, sazların her telinde
Güftelerin gizeminde her zaman varsın

Sen
Benim ilk yaşadığım aşk olacaksın
Biliyorum saklanırsın, anlamsız bulursun

Ne
Yapacağını şaşırır bakınarak durursun
Soğumak için çırpınır, esrarın ressamısın

Parmakların
Perdelere basarken aranırsın
Sen anlamlı olmak adına yarışan nefessin

Sen
Ne güzel bilmecesin, hep sabredensin
Sevmeden sevilebilen en güzel bir esintisin

Derinliğime
Hazzı salan şahesersin
Sevda adına hale bahtiyarlık sunan nazsın

Aşkın
Muhabbet ikliminde ki tadısın
Nazarınla edebin güzelliğinde çok manidarsın

Sabırla
Yol alan, kanaati bilen yârsin
Sen gönlü mesruriyete gark eden bir cansın