Bu okyanus umman -ı derya
Ömrümüzü yer; dünya, bu ya
Değermi acunda dargın kalmaya
yorgunluk değil mesaj insanlığa
II
Aşığın dilinden dökülen nağme
Anlatır bizlere diller biçare
Sevgisin çağırır derdine çare
gönül ne çay ister,ne kahvehane
Gönül muhabbet ister bunlar bahane
III
Dağlar delindi kül oldu gitti
Köprüler kuruldu denizler geçti
Müjde; Türk kızı dünyada güzel seçildi
Osmanlım yandın; sana kaftan biçildi
Frenkler sevinçten, havaya uçtu
En sonunda bacımı, soydukca soydu,
Onuda alıp baş köşeye oturttu
Oda olmadı, adını; KRALİÇE koydu.
12 ŞUBAT 2008
Hasan Karabay
Kayıt Tarihi : 12.2.2008 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)