Ey tanbur söyle bunca firakın yankısı nedendir?
Hâlâ titrer mızrabında bî-vefanın kelâmı.
Ben ki istemem o vefasız cemâli, gayrı kârım sendedir.
Lakin gönül mahzun, hâlâ hayran-ı mestânı.
Ona söyle ey tanbur! Vefasıza ne kin beslerim ne de bir zerre ümîd-i niyaz
Söyle ey sâz, yine de susma, yine de söyle, kıl âvâz.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta