Nagihanca Şiiri - Halil Ayyıldız

Bir adın vardı: Nagihanca

Köşe başında kahvecinin oğlu
Umutları janti yüreği geniş yakalı
Saçları ezelden üç numara ve yeşil limon kokardı
Ve hep seni beklerdi
Hüzünlü kaldırımları
Nazım kokan boyalı duvarları
Tellerde zina yapan hoyrat güvercinler
Gerçekten eylüldü ve yoksul
Arkasından su dökmüşlüğün vardı
İki dirhem bir çegirdek
Ve yağmurda yağardı
Yine de içerden üşürdü
Yabancılığı camlar da meraklı ve kenafir
Ve hep seni beklerdi
Ben gülüşünden geçerdim
Sen ömrümden
Sonra balkon çiçekleri açardı
Saksında sulu çiçek
Yazgımda susuz rakı
Yokluğun üç hece
Sevdan bin gece
Irzına geçilmiş keşkelerin
Günahların iyiden olma
Oysa çocukluğumdan tanışırdık
Bir adam bir şehre gelir
Hikayeler eskir
Bir adam bir şehirden gider şiirler yeşerir
Hamamcının kızı vardı
İmanına kadar fena
İmanına kadar çalımlı
Kuytuda salkım saçak, essahlı essahlı
Turuncu pantolonunu bir kere giymişti
Islak ve sabun kokardı
Analı kızlı ince mince
Benim sevmeye korktuğum yerlerde ağlamışlığı vardı
Kanun hükmünde kaşları
Büyümemiş küfürleri vardı
Çocuktu ve koyu mavi
Bin yürek bir kemik kızdı
Yaman türküydü
Oysa çocukluğumdan tanışırdık
Ve hep seni beklerdi
Bin kere gurbetti
Yağmurda yağardı ama
Hep içerden üşürdü

Yollar vardı ve bitmez türküleri
Gurbetti en yamanından
Sol yanından
Üstüne üstüne
Sevdan ince ince

Dağ güvercinleri vardı
Paçalı
Feleksiz
Ve kevaşe
Hiç olmadığı kadar erzurumdu
Soğuktu ve
Kırsal
Ve tuz kesmiş yaran

Yollar vardı ve
Bitmez öyküleri
Gülüşleri tütün kokardı
Her biri ayrı güzel
Her biri ayrı acı
Sonra mavi çiçekleri ömrünün
Fikrinde ince belin
Uykunda gülce tenin
Oyyy derdooo
Sarılsan fitil tutmaz
Sarılsam kader yazmaz

Sonra Erzurum’du
Ve hiç olmadığı kadar ayaz
Ve kirpiklerin kaç yüzyıl
Bilsen kopil çocukları vardı
Dişi kırık gülerlerdi, kırmızı kırmızı
Yoksuldu fukara sarısı
Umutların tel tel yollara dökülü
İliklerine kadar yar soğuğu
Yüreğinde kerbela gülümseme
Hasretliğin gül kokardı
Bir sen geçerdi içinden
Bir de yaman gurbetliği
Yokluğun yedi kök duvar dibinde
Yokluğun en ince yerlerinde
Ruh acır beden çeker
Ömür geçer gider
İnadım yaşamaya