Ben bu dünyanın düzenini anlayamadım
çok dil döktüler bana ben göz yumamadım
adaletsizlik diz boyu
dedikodu kazanı
ben mert oldum da kazanamadım
Duyman imkansız artık beni
biliyorum anlaman imkansız
dargın bir can taşıyorum bedenimde
biliyorum artık beni sevmen imkansız
göz göze geldiğimiz anlar hatıra
artık el ele tutuşmak bir hata
Ben inanmam sevdanın zalimliğine
Zalimse bu dünyada insan zalimdir
Ben inanmam dünyanın kahpeliğine
Kahpeyse insanların sözü kahpedir
Yalanla dolanla işim olmaz ki
Bu yüzdenden çok dostum sadık kalmaz ki
Yollara düşmüş yine yüreğim
hüzün dost ellerini sarmış boynuma
adsız şiirler okuyorum efkarlı
yine dalgın
yine dargın mevsimlerdeyim
kimse bilmez kederlerdeyim
Doldu gözlerim yine resimlere bakarken
çeyrek asır geçmiş yine takvimden
koparttığım sayfalarda ki nem
içimde yok hiç bir sitem bir dirhem
bıraktım suya tüm kederleri
doıldu yine gözlerim resimlere bakarken
Nasıl bir duygusun bilmiyorum
nasıl bir mucize
nasıl bakılırsın
nasıl büyütülür emekle
kimine sınavsın
kimine ödül
Nereden gelmiş bu kasvet ruhuma dağılmak bilmez
izledikçe evreni gözyaşım dinmez
bu nasıl zalimlik gördükçe gözlerim
yüreğimde ki acı dinmez
sana bunu nasıl yaptılar çocuk
seni bu hale nasıl soktular çocuk
Hatıra oldun şimdi,eski bir hatıra
en kötü günlerimin kahramanısın
bıraktım hüznümü saldım yarına
sen benim dünümdün tecrübem oldun
Benim her şeyim sen değildin
şimdi ben kendi kendimin oldum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!