Nagalip Şiiri - Yener Sezgi

Sararmış mevsimler önümde şimdi,
Menekşe istiyor baharlar benden.
Ne sert gelmiş boran yanımda şimdi,
Gün soruyor yamacımda kar benden.

Karakışlar at koşturur sınırda,
Gönül orduları vurulmuş burda.
İç kaleler gedik açtı duvarda,
Senelerdir fetih bekler sur benden.

Kısalır demişken uzadı menzil,
Terden sırılsıklam elimde mendil.
Düşürmez önüme ziyayı kandil,
Ne bekliyor bilemedim zor benden.

Beslemez gam, tasa buymuş diyetim,
Çürüdü kemiğim, döküldü etim.
Kim bilir nerede yüreği yetim?
Meğer uzaklara gitmiş yâr benden.

Yener Sezgi/