Naftalinli Yaşlar Şiiri - Mert Özel

Yaşadığım tüm yaşlar hayat sandığımda
Naftalinli ve katlı duruyor
Yaşatmayan tüm telaşlarımsa yaşlanmış
Sakarinli demsiz çay içiyor...

Jet hızıyla geçen zaman us sınırlarında
Varlık nedenimi sorguluyor
Çabalarım çalışmalar içinde kaybolmuş
Tembellere şimdi saygı duyuyor...

Gözlerimdeki çocuğun elinde papatya
Seviyor-sevmiyor koparıyor
Sapı da sayıyor artık son umuduyla
Oysa sevilmediğini o da iyi biliyor

Sinir hücrelerim müebbet hücre hapsinde
Serotoninli ilaçla besleniyor
Kibirsiz kişiliğim kimliksizlik derdinde
T.C nosunu hatırlamıyor!

Saf kırılgan kalpler şefkat ihtiyacında
İnsanoğlu bunu anlamıyor
Bu yüzden ağlıyor ömrüm sokaklarda
Ve yaşlarım naftalin kokuyor.