Naftalin / Bağışlanma Provaları

Naftalin kokuyordu gidişin
Ben sandıklar aradım, çekmeceler boşalttım ardından
Eşyaları dağıttım içim gibi
Küçükken ev nasıl taşınır bilirdim, kiracı çocuğu olmayı bilirdim
Bilirdim dağıtıp, toplayıp, dağılmayı
Vedalara ilk böyle alıştım, sokak, mahalle, insan
Bu tekrar canımı sıkardı
Uğultulu bir fotoğraf seçtim albümden
Parmaklarım üzerinde gezindi gözlerinin
Sen bilir misin bir fotoğraf ne zaman koşar insana
Ya da bir insan ne zaman koşar bir fotoğrafın kalbine
İmdat imdat imdat nedir bilir misin
Bir yangının ortasında
Bir yangının ortasında çakmak nedir bilir misin elinin ayasında
Naftalin kokulu gidişin hiç eskimiyor
Kapı eskirken, eşik aşınıp, tokmak düşerken
Her şey eskimişken
Eskimemesi nedir bilir misin gidişinin
Dönmeyi bilmeyişin
Haris bir el sanki dönmeye nifak sokar
Cesaret kırılır, rutubetli bir duvar çöker her geliş fikrinin üzerine
Dayansan yeneceksin, dayansan yıkacaksın
Dayansan bir murad kuşu seni alacak karanlığın ortasından
Naftalin kokuyordu gidişin ve ben bir paslı demiri okşuyordum
Uzun zaman geçti, takvimde aynı yaprak eskidi

En güzel giysilerimi giydim
Ihlamur kokulu bir gelişin hazırlığındayım

Ümit Rona