Naftalin Şiiri - Şener Kördal

Açtım kilitli dolabımı
Eskiden kalma
Naftalin kokulu takım elbisemi giydim üstüme
Mahallenin berberinde tıraş oldum
Uzun zaman üstüne bindim taksiye
Çıkartım yastık altından birikmişleri
Seni bekletmemek gerekirdi
Sen ki benim çocukluk aşkım
Hatırladığım ilk gözyaşım
Doğunca da ağlamışım
Ben geldim sen yoksun
Olsun be beklerim
Dededen kalma saat
Bozulası tuttu geçmiyor bir türlü
Gerçi 11’de demiştik
Saat 11’in üzerine geldi
Bir paket sigara ne çabuk bitti
Sen yokken aklıma geldi
Küçükken yaptıklarımız güldüm
Bir gün koşarken düşmüştün
Herkes gülerken
Bir ben gelmiştim yanına
Bana bağırmıştın
Hala anlamış değilim sebebini
Garson etrafımda dolanıyor
Pek bir şey içmedim sen yokken
Dededen kalma saat inadı tuttu
Gerçi 11 demiştik
Saat 23 oldu