Naftalin kokar kadın
Çıkarır da tenini bedeninden
Gömer çeyiz sandığına
Unutmak için dişiliğini
Amma ne mümkün
Doğasında var cinselliğin
Uzanmak ölümsüzlüğe
Savurmak genlerini sonsuzluğa
Naftalin kokan kadın
Yanağındaki gamzesiyle
Kalçasındaki ile de
Ve de göz pınarındaki
Deniz feneri ile
Döner gelir
Tenini çıkarır da çeyiz sandığından
Sarınır tekrar
Adı değişir
Kokusu da
Lavanta kokar,karışır kokusu
Naftalin kokan kadının
Naftalin kokusuna
Kayıt Tarihi : 8.2.2005 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!