Naftalin Şiiri - Osman Akçay

Umutsuz geceler çığlık atarken
İnat etmek nedendir kanayan yalnızlığa
Eski sevdaları birer birer parçala
Üzerlerine naftalin topları koy
Hepsini sözcüklere kan kusturan çeyiz sandığına kaldır
Bir daha kapağı açılmamak üzere

Arada havalandırmayı asla düşünme
Kapak hep kapalı kalsın
Çürümüş meyve gibi bir koku kaplamasın ortalığı
Ekşimtırak olmasın yüzün
Yırtık pırtık duygular seni
Alıp götürmesin uzaklara
Anımsayıp maziyi aklın kırılmasın

Tedavülden kalksa da yürek sesin
Miadı dolsa da terli hatıraların
Üryan bir bahar mevsiminde
Güveler yemesin hiçbirini
Acıtmasın duygularını
Göz bulutlarından şimşekler düşmesin toprağa

Elbette zili çalan başka biri olur çok yakında
Maviye boyanır umutların yeniden
Kulağın hep zilde olsun
Kapıyı açmayı unutma
Karanlıklar dışarı çıkarken
Lavanta kokuları içeri girsin

Seğmenoğlu (Osman Akçay)