Bilemem ki ben, bu yallı* haralıdır?
Sağdan, arka baldırından yaralıdır…
O da benim gibi bahtı karalıdır,
Düşmüştü, köpek sürüsünün içine…
Belli ki, uzaklardan gelmiş ve yorgun.
Son kurultayın adı “Turan” olacak…
Başımızın üstünde Kur’an olacak…
Tarihin sahibi bu Türkler, yeniden,
Şu yeryüzünde; nizamı kuran olacak…
Türklük’ündür; ay ve yıldızlı al bayrak,
MEN TÜRKMEN’EM!
Beşbin yıl; Samarra*, Ur**’da Türkmen’em.
Alemde çoh yerde, orda, burda Türkmen’em.
Neçe dövlet gurdum öz vetanımda,
- 1 -
“Kızıl Elma” seni bekliyor, haydi uyan Ey Türk.
Ne yatıp durursun öyle, bekleme uyan Ey Türk.
Canlan, kalk ayağa, önce geriye berkçe yaylan.
Nasıl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
- 1 -
Şanlı ay yıldızlı al bayrağımı,
Aparıp en önde elimde tutam…
Götürüp dikmezsek Tanrı Dağı’na,
ATIL BÖRTEÇİNE*M
Şeytan yine koparmış yuları.
Aşıp gelmişler derin suları.
Gör hesaplarını Börteçine’m,
GELİBOLU ŞEHİT DOLU
Son darbelerini vurmak için dine, budun*a.
Bütün yeni dünya göz dikmişti Türk’ün yurduna.
Batılı sırtlanların hesaplamadığı vardı,
Yeter artık, git yerinde rahat dur.
Kır o dizlerini, evinde otur.
Örgü ör, iş işle, çeyiz hazırla,
Hayırlı bir yuva için hayal kur.
Boşa kurma, gerçekleşmez o düşün.
KARAMANOĞLU MEHMET BEY BUYRUĞU
Türkçe konuşmazsa, meğer ki, kim nerde,
Ben Mehmet Bey! Güman bırakmam serde.
“Bundan gerü divan dergahda, her yerde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!