Nafile zamanlar
bırakmak var ardında
sevmeksizin
sevilmeksizin
sevişmeksizin geçen
yaşanmamış desen yeri...
Neyse ki öyle
nafile zamanlar mezarlığı
olmadı ömrüm,
güldüm gülmesine
ağlamasına ağladım
dokunmasına dokundum hayata
beş duyumla kimi
düşmesine düşmedi yakamdan
yalnızlık ama
yaşamasına yaşadım hani...
O kadar
umutvar olabilsem keşke
kalan ömrüme dair
keşke görünmese ufukta
bu kadar aşikâr
bu kadar göz göre göre
gelmese üstüme
nafile zamanlar...
Kayıt Tarihi : 22.9.2010 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!