Nafile Şarkılar Şiiri - Yılmaz Basri

İncir çekirdeğini doldurmaz bir bahane ile
Dudak büktün diye
Gölgesine sığındığım ağaçlar bile küstü
Arnavut kaldırımda kedi yalnızlığı insanlar
Ve Saf tutmuş bütün sokak lambaları kör
Kuytu bir köşede
Tılsımını yitirmiş dualar okuyan bir dilenci
Ve bir köpek
Ve bir simitçi
Hikâye uzun
Yapraklarını dökmüş
Anadan üryan

Uzaklardan
Çok uzaklardan
Taş plakta eski bir ses
Günlere takılıp gelen o meşhur nağmeler
Kürt dili hicaz
Acem kürdi
Ya da suzinak
İnzivalarıma sakladığım
Tefsiri yapılmamış antik bir kitap gibisin

Sana hangi makamdan şarkılar okusam nafile