Nafile mi? ANNEM... Şiiri - Fikret Turhan

annem,
seni andığımda;
rüzgarlar eser
yapraklar düşer
yüreğim yanar
içim titrer
üşürdüm annem...

annem,
seni andığımda;
yağmurlar yağar
topraklar kanar
gözlerim tüter
içim yanar
titrerdim annem...

annem,
seni andığımda;
güneşler batar
geceler doğar
gözlerim çağlar
içim geçer
sönerdim annem...

annem,
beni bıraktığından beri,
yedin, kırkın, elli ikin
düne göre geçmişti bile...
üşüsem nafile...
yansam nafile
sönsem nafile
sen olmadıktan sonra
galiba...
ağlasam da nafile...

Fikret Turhan-İstanbul, Sarıyer,
25.11.2014