Nafile Kaçış Şiiri - Abdülkadir Irak

Kirli ellerinle hükmettiğin karanlığa bir bak!
Rehin almış iyi olanı, kötüyü saklayarak
Karanlığa esir ettiğin bu kutsal toprak
Savurur zulmü, kurtuluşu muhakkak

Canhıraş mücadele...Ve nefesi kesildi zamanın
Sevdası kulaklarını çınlattı, aydınlığın
Gecenin kana susamış neferleri, sakının!
Kararmış yüreğinizi, kar beyaz ölüme hazırlayın!

Gün doğmaya yakın afakı saran velvele
Dedi karanlığa hırıltılı bir ses, "bu telaş niye?"
Bir ışık yardı bedenini, ardı sağanak zelzele
Zalim sendin, sonu belli bu kaçış, nafile!

Gümkerde