Nafile Aşk Şiiri - Ferman Sızlanan

Nafile artık,
sessizliğe gömülen tüm muhabbetlerin ötesi.

Gülümsemek de hala uzak,
ertelendi son dokunuşun sevgisi.
Bir kadın, bir çatlamış dudak,
ve geride kaldı öpüşlerin yasak hissi.
Bir adam, bir kadından uzak,
ve serde kızardı yanak is-si.

Nafile artık,
Suçsuz idam mahkumuna dolanan yağlı urgan.

Sevmek gözyaşlarında batık,
Ağlamak da varmış papatya kokusundan.
Bir kadın, bir kapalı göz,
ve güneş tepede iken verilmiş bir söz.
Bir adam, bir kadından ayrık,
ve sevgi sözcükleri, suçsuz idam mahkumundan.

Nafile artık,
Sonsuz evrende ölümden sonrası.

Aşk ömrün temmuzunda kaldı,
Büyümek de varmış kışın ortasında.
Bir kadın, bir duygusuz hise daldı,
ve yaşamak çok yanlış anlaşılmış sonlarda.
Bir adam, bir kadınla yaşlandı,
ve aşk olmak değildi yanı başında..