Geçti nafile; bu ömrü figan, bu ömrü figan,
Nice dert, nice çileyle boğuştu, bu asi can,
Bir boşa, bir doluya aktı gitti ömrü zaman,
Nafiledir nafile geçmişe bakıp ağlaman
Gönül ile felek ağlatır, bütün insanları,
Sarmış bir huzursuzluk, sarmış şu yalan dünyayı,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Ömür nafile, mum misali yanıp eriyor,
Dünya nehir, ebediyete akıp gidiyor,
Demoğlu; gözüm her şeyi nafile görüyor,
Nafile ki hayat, gam yükü, insan çekiyor.
....................................
Nafile hayat uğruna nasıl da çırpınıyoruz... hiç bitmeyecek gibi dünya hayatımız...
Güzeldi. Tebrikler
Saygımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta