Nafile Şiiri - Nurullah Demir 2

NAFİLE

Gel sensiz dünya dökük, bir baraka
Gel adaklar adayıp, verdim sadaka
Gel aklımdan çıkmadın bir dakika
Sabrım, yapılan hayrım nafile

Yağmurda ıslanıp boran mı görmedik
Araya giren karayılan mı görmedik
Yeter yeminini, bozan mı görmedik
Sazım, verdiğim sözüm nafile

Ellerini açmış koşuyordun dün gece
Açmadım gözüm, ertesini saydım hiçe
Oturup ağladım kendime gelince
Kavgam, gördüğüm rüyam nafile

Hasretlik yara, gidemem yollar tuzlanmış
Boşuna çırpınışlar, yüreğin buzlanmış
Git dedim aşka, iliğe kadar nüfuzlanmış
Dilim, perişan halim nafile

Bir soluk değil mi ömür bir anlık
Özün, kabir altı kadar karanlık
Ermedi aklım, nedir bu şeytanlık
Ölüm, uzattığım gülüm nafile

Göz yaşımdır senden geride kalan
Yaraya derman olmadı zaman
Alında çizgiler gözlerde duman
Kahrım, beklediğim bir asır nafile

Görmez misin yırtıldı yaka bağır?
Kesildi nefesim yazık, kulağın sağır!
Hazinem de söz biter ağır ağır
Hatırım, milyonlarca satırım nafile

Yarından umudu kalmadı DEMİR’in
Çürüse de beden, ruhum esirin
Taşa kesmiş kalbin, sana aferin
Kanım, adanan canım nafile
Sair Nurullah DEMİR