Nafile Şiiri - Hasime Dapa

Tayfunlara aldırmadan savurarak gittin.
Bundan böyle düşen her damla sana beddualı.
Her köşe başında seni bekler gölgeler,
Her gelişinde yarasalar eşlik eder.
Pişmanlığım senin varlığına alışmışlığımdan.
Nasıl bir varlıktır bu insan oğlu?
Bir yanı intikam, bir yanı sevgiyle dolu.
Sen değil miydin,
Feza sanki ayaklarımın altından
Kayıp gidiyor diyen?
Giden gitti artık nafile,
Dönsen de füzeyle...