bakışlarının tütsüsünde bozuluyor yeminler
öylesine eminler -ki bakarken gözlerin- öylesine derin
paramparça olması işten bile değil
benim gibi bir derbederin
ellerim ayrı düşünüyor dizlerim ayrı
kar yağıyor temmuzuma
gözlerinde buduyorum kadınlığını
babil'i bir bağbozumunda geçiyorum
ve bağbozumunda çeşmelerin
süt yerine şarap sunarken gözlerinde
ağzımı dayayıp içiyorum kevser tadında
ve bir batında tüm yaşamlarıma gebe
ve bir batında kendimi bin kez doğuruyorum
öylesine derinler ki gözlerin
ve eminler ki öylesine
ne martının pikesine ne hicazkar bestesine ıtri'nin
gözeneklerine dalıyorum billursu
ve biriçimsu dudaklarının kıvrımlarında çörekleniyorum
günbatımının baştançıkarıcı kızıllığı gözbebeklerinde
tanağartısı coşkularla geliyorum yeminlerime unutkan
öylesine derinler ki gözlerin
ve eminler ki öylesine...
Kayıt Tarihi : 2.5.2005 04:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuz Abadan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/02/nafile-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!