Şehrin ışıkları gülüyor sensizliğime
Gecenin kucağına bırakılmış ağlayışlar
Bir akarsu çağlar sesssizliğime
Betonlaşmış ruhlarımızda ölüme yakarışlar
Bazen yaralı bir kuş olursun kanatsız
Çırpınışları bir sevdanın sesinde
Gözlerinde kalır tüm haliyle sessiz
Ya da kıvrılıp yükselir kanatlarda duasız
Bir gün düz çizginin esiri olacak
Tüm bedenler bir taştan ibaret
Nafile en hafif acılara tezgahlar kurulacak
Nafile en büyük acılar sessiz yaşanacak
Kayıt Tarihi : 4.5.2018 22:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Atmaca 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/04/nafile-201.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!