Gönlümde açılan al bir gonca ol.
Yeminle olurum sana köle, kul.
Ben öldükten sonra sen de artık sol,
Kimseler koklayıp murat almasın.
Kokun kalsın yeter dudaklarımda.
Kahkahan çınlasın kulaklarımda.
Bedeli ödenir gözyaşlarımla.
Yeter ki bu gönül seni anmasın.
Saçlarım düşerse bir gün elime.
Yüklerim her suçu hazan yeline.
Bin sitem etsem de geçen ömrüme.
Nafile sevgilim, nafile olur.
*(1995/1996 Yıllarında TRT-TSM güfte denetiminden geçti.)
*(Sevda/Şiir/Cumali Karataş/Gramofon Kitaplığı/Aralık 2002/48 sayfa)
*Nafile/Güneyde Kültür/Cilt: IX, Sayı: 95 (Ocak 1997), Sayfa: 40
Cumali Karataş
Kayıt Tarihi : 7.10.2008 15:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cumali Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/07/nafile-187.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!