Fısıldar gökyüzü mey edelim tabiat
Hangi canlı dayanır kahrı tahribat
Niyaz etmiş cansızlar bile bir gülüşüne
Bu ne hoş sohbet ezgidir Kuran-ı tilavetine
Sabırdır her derde konduran umut
Aşka susayan gönlün ta kendisidir Kunut
İlaç olacak yere nereden çıktı marazı
Mey etmenin zamanımı nasıl bir öğretim tarzı.
Zulmetme ey gönül vardır elbet zamanı
Gerisi boş yere nafile bekler sabahı
Işığın olmadığı yerde dosttur aydınlık
Nereden çıktı bu hicran bu tasa ayrılık.
Kayıt Tarihi : 18.7.2013 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!