Ayrılık güneşi batıp giderken,
Geceye dönmüştü şu bahtsız yönüm,
Pembe gök, tepeyi aşıp giderken,
Dağların ardında kayboldu günüm.
Demek ki, kaderde varmış ki firak,
Bir garip kulum ben, huzurdan ırak,
Mutluluk gönülden, ayrı olarak,
Acıyla geçti de, yok oldu dünüm,
Derdimi anlattım ben bir bülbüle,
Dikkatle dinledi, ağladı bile,
Dedi ki; bendeki “figan” nafile,
Bülbülün sesiyle, duyuldu ünüm.
İzmit
08.02.2013
Kayıt Tarihi : 8.2.2013 17:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bedri Tahir Adaklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/08/nafile-156.jpg)
selam ve dualarımla tebriklerimi bırakıyorum gönül sayfanıza.
Bir garip kulum ben, huzurdan ırak,
Mutluluk gönülden, ayrı olarak,
Acıyla geçti de, yok oldu dünüm,
Yürekten ve anlam yüklü dizeler, çok güzel çalışma.Usta kalem olunca bir başka güzellikte, kutluyorum.Saygı ve selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (17)