Nafile Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Yazın yakan güneşi sevdim,
Sıcaktan rahatsız olduysam da
Yüreğimi düşürdüğün ateşi benziyor diye
Ağlayan bulutları sevdim
Her tarafı çamur ettiyse de
Gözyaşlarına benziyor diye
Kışın yağan karı sevdim
Hayatı felç ettiyse de
Sevgimizin temizliğini ifade ediyor diye
Sonbaharda esen deli rüzgârı sevdim
Her yeri toz duman edip yaprakları döktüyse de
Senin öfkene benziyor diye
Gecenin karanlığını sevdim
İçimi ürperttiyse de
Sen gece gelirsin diye
Yıldızları ayı sevdim
Çok uzaktalarsa da
Yıldızların çokluğu sevgimi, ay da seni ifade ediyor diye
Yani gecede gündüzde dört mevsimde seni sevdim
Beni dört mevsimi yaşatamasan da
Sen de beni bir gün seversin diye
Güneş açana yağmur geçene yapraklar dökülene
Kadar hep bekledim. Hep bekledim
Ama ümitlerim nafile
Beklediğim sevgiyi döktün sen kadehlere
Kadehler bile devrilip gitti sevgimizle
Ayıldığında çok aradın beni de, sevgimi de
Maalesef, maalesef bulamazsın söylemiştim defalarca
Gömdüm onu ben kalbime. Gömdüm kalbime