Nafile Şiiri - Pervin Özkan

Hayalin iniyor gözlerimin önüne perde perde
Senden önce güneş bile dokunamıyor; tenime
Nafile! ! !
Yoksulum bulutlar gibi gecelerde

Yokluğun şiir tadında hala dilimde
Şiirler seyyah; kelime kelime
Ruhumdaki gözde…
Anılar; hala yerli yerinde.

Özlem; o fesleğen hoşluğu, o tarçın kokulu sesinin adı
Harfler okunduğunda seslere dönüşür ya hani,
Dinliyorum yazdıklarını dudaklarından okur gibi,
İşte öylece duyuyorum seni

Ruhumdaki gözde düş artık kıyılarımdan
Uyumam lazım bu gece.
Ruhumdaki ışık inadına inadına..
Sönmüyor nafile! ! !