Nafile Şiiri - İbrahim İnce

Yine tutamadım sözümü,
Kandım yine gönlüme,
Acı, zehir dolu günler içinde,
Yenik düştüm kahpe feleğe.

Durdukça gönül, bu bedende,
Belliki, söz vermeler nafile.
Bilmem duruyorsundur kendinle,
Alay etmek, oyalamak hep sende.

Bıktım, bıktım da bakmaktan usandım,
Ha çaldı, ha çalacak derken, geçti yıllarım.
Bendemi, sendemi bilmem ki sol yanım,
İstemiyorum artık yeter, bitsin yaşamım.

Bilemedim isteğini, hedefini,
Söylemedin bir kez, soğukluğun nedenini.
Hep yerine koydum da kendimi,
Kırpmadan gözümü, canımı vermedim mi?

17.10.2010 Pazar 21.20