Nafi Çağlar Mihmadlı
Batur Nafiz Tançağlar
Soyu:
10 Nisan 1965’te Gaziantep’in Karayusuflu köyünde doğdu.
Oğuz Türkleri’nden Mahmatlı (Mihmadlu) oymak beyi
Kara Yusuf’un soyundan gelen Hacı Ömerli Oymağı’ndandır.
Büyük Hacı Ağa’nın torunu olan Kiya Memik Ağa’nın
oğludur. Dedesi Yemen? şehidi Hasan Ağa’dır.
Eğitim Durumu:
Eylül 1972’de; Gaziantep Merkez ilçeye bağlı Karayusuflu köyünde
başladığı ilkokul eğitiminin ilk dört yılını köyünde ve 5.sınıfı ise;
Haziran 1977’d ...
Doğuda; horonum, barım,
Batıda; zeybeğim, harmandalım...
Kimi yerde, şıkırdarken kaşıklarım
Kimi yerde; kalkan döver kılıçlarım...
Güney ilidir, nam-ı kahraman.
Frenk gavuruna vermedi aman.
Nice imamları vardı onların,
Birisi ötekinden yaman…
Vakitlerden, bir Cuma namazı.
Bir palamut arıyorum,
Belen* yamaçlarında.
Bir umut arıyorum,
Vadi kuytularında.
Soğanına,
Yumruğumu vurup ezdiğim,
Her gün durup bakabilseydim, her yüzüne,
Böyle bir suret gelmiş midir yer yüzüne...
Gemrik Beleni’nde bir Mihmatlu.
Tam cenup yamacında Bozatlu.
Karayusflu’nun da konduğu,
Kimi yer ürün, kimi yer otlu…
Hacıömer oğlu Büyük Hacı.
Nizip Hanifi Çavuş
Saldırdı Hacı Ağa,düşmana kavuştu.
Gavurun kimi sıvıştı, kimi savuştu.
Yetmezdi…“Yettim” dedi bir ses gerilerden,
Seslenen er; Nizipli Hanifi Çavuştu…
Hanifi Çavuş dediğin, bir er kişiydi…
Urumevlekli’ye destek o’nun işiydi…
Onca yolu çıkıp gelmişti, cihat için,
Çetesiyle birlikte yirmi bir kişiydi…
Akını bıraktı çete, gece gizlendi.
Düşmanın hareketleri bir bir izlendi…
Seher vakti; Allah-u Ekber sesleriyle…
Cünüt Dağı’nın dört bir yanı temizlendi…
Batur Nafiz TANÇAĞLAR
Nafi Çağlar Mahmatlı
2 Kasım 2008 Pazar 15:15
Kocasinan/Bahçelievler/İstanbul
Sarı öküz yürümüyor.
Kağnıyı da sürümüyor.
Rüzgar gelip şu yolumdan,
Karları da kürümüyor...
Uğraşıyorum şu karda.
Hani nerde eşim, nerde dostum?
Ucuza satıldı benim postum...
Bin verdim, bir alamadım,
Ben sadece talihe küstüm...
Rabb'im 'sıla-i rahim' der...
Şu alem,
Büyük bir halt işledi...
Ateşle yaklaştı baruta,
Seni çıkardı karşıma,
O vakit alev aldım,
O günden beri yanarım...
TUYUĞ
Tuyuğ; Turan’ın, Oğuz’un özüdür.
Çağatay, Hazar Türkü’nün sözüdür.
Dil arı, akıcı, berrak su kimi,
Çoban pınarının tam gözüdür…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!