Bir şair dostum vardı, adı Nafi,
Her müşkülatı ederdi telafi,
Ekmeğinin tuzu yok, benim gibi,
Neslinin son örneği desek, kafi…
“Bey” ilan etmişti, o’nu Kızıklar,
Dershane, tıp merkezinde tuzaklar,
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta