Nafi Şiiri - Nafi Çağlar Hacıömerli

Bir şair dostum vardı, adı Nafi,
Her müşkülatı ederdi telafi,
Ekmeğinin tuzu yok, benim gibi,
Neslinin son örneği desek, kafi…

“Bey” ilan etmişti, o’nu Kızıklar,
Dershane, tıp merkezinde tuzaklar,
Anası nazar boncuğu takmamış,
Türkmen başkan, o’nu her an kazıklar…

Fizikten kaybeder, güya Fizikçi,
Dernek kurar, o’na derler “tüzükçü”
Öğretmen olmuş ta, adam olamamış (!)
Ona buna, aş, iş sağlar, azıkçı…

Kaderimiz bir, dertler dizi dizi,
Sözde dostlar, yaktılar ikimizi,
Tarım Bakanı’na name yolladık,
“Kelaynak misali koruyun bizi”

Mehmet Demir ATMALI
13 Eylül 2003 / Gaziantep