Nafaka Şiiri - Ömer Gümeli

Beynim uyuşurdu açlıktan
Yıkar yıkar giyerdim
Zıbınım eskicedir tekliğinden
Al derdi al giy kocasının çıkmalarından
Sanır idi sadakası
Başının gözünün
Razıcıya rızasız baş ben idim
Karındaşlarımdan paydaşım
Payımdan çaldılar ayan
Hak sadakaları hakkımdandır zahir
Eskinin yenisi eskileri
Benimdir dünden zaar
Alır öyle giyerdim
Kiraz yeme mevsimi
Löp löp yenilir ziyafet gibi
Üç uç filiz atalarımdan
Zıkkımlanırlardı suyumdan aşımdan
Sadaka deyi yutturdukları kurbanları
Yenilmez içilmez yağ idi verdikleri
Sevinçlerine sebep fakirliğim
Gülen onlarsa dünyalık
Benden zenginliklerindendir
Şükür derlerdi bin şükür
Alıp başımı dinden
Gittiysem
Vebalim boyunlarına
Cennet köşklerine komşuluk bana zul gelir...