Nadire Pınar Genç Şiirleri - Şair Nadire ...

Yıllar sonra,bilmediğim bir evde
Belki de tomar tomar kağıdın içinde bulacaksın bu şiiri
Yine karlı bir gün olmalı
Dersler boyu ısıttığımız ellerimizi hatırlayacaksın,
Belki bir kaç damla inci akacak zümrüt gözlerinden pamuk kalbine
Ellerim ısınsın diye eldiveni verirken 'aklımda! de' deyişini hatırlayıp gülümseyeceksin

Renkleri hiç bilmemiş bir imzanın
Tüm imgelerini yıkar gibiydin
Gelişin bir şarkıydı seslerden çok uzak
Tılsımına uzak düşmüş sevda gölgelerinin
Efsane türküleri sanılmasından olsa gerek
Ruhunda yırtıp atılmış şiirlerin bakışları vardı

Oyunlarla başladım
Seni sevmeye
Tellerine konan eksik sözcüklere
Ekler getirdim
Yeşil gözlerin
Kanatlansın diye..

Yapraksız kalmış ağaçlar gibi ruhlarımız,
Hüznün kılıcı gelip
Gövdemizde yaralar açmasın diye
Günlük telaşların ardına saklamışız.
Hızla koşarsak peşinden zamanın
Durup dinlemezsek mevsimlerin şarkısını

Birbirimizden habersiz geçirdiğimiz yıllar
Kim bilir neler çaldı ruhumuzdan
Ben bu yolda yürümeyi öğrenirken
Belki sen de bilmem kaçıncı kez
Yolun sonuna geldiğini düşündün
Kaç sevda erteledik habersiz

Canım yanıyordu
Yüreğimdeki yangın bedenimi kavuruyordu
Başlangıçlara kapalıyken
Gözlerin ansızın maviye boğuyordu gökyüzümü
Bana yeniden güvenmeyi
Dostluğu öğretiyordu.

BENİM İSTANBUL’UM

Sokaklarda seksek oynardık,
At arabasıyla, sütçü Ali Amca
her gün aynı saatte gelirdi kapımıza...
Aynı bahçelerin eriklerini çalar,

Düşlerine yetemeyen yüreklerdik
Gece yağmurlar yağardı sokaklarımıza
Antik bir kentin, bir düşler ülkesinin
Şehrin göbeğindeki bahçesinde ıslanırken saçlarımız
Nefesimizi tutmayı
Zamanı nefesimizde uyutmayı ve