Nadire abla Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Dünyalar güzelim, Nadire abla
Ne güzel kadındın, komşuyken bize
Taş gibi kadındın, hayrandım sana
Gördüm’ ki zamanla gelmişsin göze

Gıptayla bakardım, giderken yolda
Gözlerim parlardı, baktım’ mı sana
Komşuyken sen bize çocukken daha
Ben sana hayrandım, Nadire abla.

Her akşam dönerken evime doğru
Bakardın sen camdan, yoluma doğru
Olmazsa bir gören, bir Allah kulu
Derdim ben, güzeldir Nadire ablam

Hayrandım, sendeki incecik bele
Diklenip yollar’ da, gittin’ mi hele
Derdim ben gelmezdir inşallah göze
Sen güzel kadındın, Nadire abla

Duyardım çok yerde, çıkmıştı adın
Derlerdi hep sana, bir çapkın kadın
Dediysen eğer ben, gücenme sakın
Öyleydin genç iken, Nadire abla.

Dün gördüm seni’ de, Nadire abla
Şaşırdım üzüldüm, ben senin için
Zamana yeniktin, gördüm de yolda
Selamsız yanımdan sessizce gittin

Nadire abla.

Ahmet Yüksel Şanlı er
03 Temmuz 19