Ben çıkarmaya çalıştıkça daha çok işledin kalbime,
Bataklık gibi çırpındıkça daha çok batıyorum.
Seni kabullendim ve sensizliği yaşıyorum her gece,
Tek nedeni var yangınımın o da tek hece
Sen…
Çok soğuktu hava, titriyordum bir kış günü,
Birden ısındı içim, hatırlayınca gülüşünü,
Her taraf bembeyazdı, ama hiç anlamı yoktu,
Gözlerin geldi aklıma, her yer toz pembe oldu.
Güneşimsin benim, hep içimi ısıtan,
Artık dünyanın değeri çok değişti gözümde,
Umrumda değil yıllar olsa da önümde,
Bir kurtuluş yolu arıyorum ölümde,
Yoksa yaşanır mı sensiz, erirken hasretinle.
Önceden çok sevmiştim seni, bunu biliyorsun,
Bile bile bir gülü sevmek mi, aşık olmak,
Ansızın bir gün solacağını bildiğin halde.
Şen şakrak gülücükler saçmak mıdır etrafa, aşık olmak,
Izdırap içinde, yüreğin için için yasa da bile.
Mutlu olmak mı tüm aksiliklere rağmen, aşık olmak,
Islanırken yağmur altında, onu beklemek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!