Sensiz kaldıktan sonrada seni yaşıyorum
Kah kabrinin başında kah dükkanda
Kimi zamanda yatağımda ağlıyorum
Karanlığın tam ortasında
Nerde anne sözü duysam irkiliyorum
evlatsız beyler ne bilir bir oğul nasıl kokar?
Baba olmak ne zormuş, kime nasıl anlatsam
sarı yılanların korunağı vicdanlar
gözünüzde gözyaşı
tükürüğünüzde kan olsam
her gece kapısı kapalı evlere düşsem
pencerelere, karanlık düşlere, küs yüreklere düşsem
uzanıp öpsem incinmiş kirpikleri,
kanayan yürekleri sarsam
sonra toplayıp bulutları gözlerime ağlasam...
Duygular
Dumanlı dağlar gibi sessiz
Sahipsiz bağlar gibi kimsesiz
Kapanmış yollar gibi geçitsiz olur
Geçişi olmayan bu duygular
Dert olur acı olur
Ruhumu gördüğünüz zaman göklerde
Çıkartın kefenimi, gömün bizi birlikte.
Ben ölmeden kefenimi gömdüm.
Bari şu kara toprakların
Yabancısı olmayalım ikimizde.
Yilmadik, usanmadik…
Ben o kapinin arkasinda ki mecnunun leylasıyım
Birinci yakiniyim.
Düslerim var, bes seneye sigdiramadigim.
Yanginlarim var, güz yagmurlarinin söndüremedigi,
Yeminim var!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!